بختیاری - هلوسعد

دلم همواز زنو شال و قوا کرد

دُوارته رهسه ز ره مو جدا کِرد

ندونوم سیچه ای دیلق گِرِدِه

دوتاییمونه وا یَک مفتِلا کِرد

به‌جونم هم زنو تش ونده ای دل

نه وام ایگو نه وام ایخنده ای دل

ز دستس نم پنه وا کی بیاروم

وُلا دی هونومه ورکنده ای دل

تو گیره زوونیام بیدی دل ای دل

سی هر کاری وابام بیدی دل ای دل

وُلا دی لیوه وابیدُم زِ دستت

تو خو هرجا نَهام بیدی دل ای دل

وُلا دی لیوه وابیدم ز دستت

تو خو هرجا نَهام بیدی دل ای دل

نَدونُم سیچه هَمقُو بی‌قرارُم

ز کارُوم دی خُومم سر نی دِرارُم

به روز اَفتَونِه اِپاهُم تا به‌دَره

به‌شَو آستاره‌هانه ایشُماروم

مونوم واستی دیندا دل بِدَونُم

ای‌ترسُم بعده زی دی وِل بِدَونُم

آی دِلُم جا نیگره اندی دونُم

وای که خیلی تحله بی‌حاصل بِدَونُم