امام خمینی و ماه مبارک رمضان
ارسال شده در
89/6/20:: 12:12 صبح
توسط فرشاد جهانبخشی

حضرت امام خمینی رضوان الله علیه روزها و ساعت ها و لحظه های عمر خود را ، با مراقبه و محاسبه سپری کرده و صدها آیه قرآن را مجسم ساخت و عینیت بخشید .
توجه ویژه ای نسبت به ماه رمضان داشت . ملاقات های خودشان در ماه مبارک رمضان را تعطیل می کرد و دعا و تلاوت قرآن و ... می پرداخت .می گفت : خود ماه مبارک رمضان ، کاری است . (1)
یکی از یاران امام ، در این باره گفته است :
در این ماه ، ایشان شعر نمی خواندند و نمی سرودند و گوش به شعر هم نمی دادند . دگرگونی خاصی متناسب با این ماه در زندگی خود ایجاد می کردند ، به گونه ای که این ماه را سراسر ، به تلاوت قرآن مجید و دعا کردن و انجام دادن مستحبات مربوط به ماه رمضان سپری می کردند . (2)
ایشان ، به هنگام سحر و افطار ، بسیار کم می خوردند ، به گونه ای که خادم شان فکر می کرد که امام ، چیزی نخورده است . (3)
اما توجه خاصی به نوافل داشتند و هرگز نوافل را ترک نمی کردند . نقل شده است که امام ، در نجف اشرف با آن گرمای شدید ، ماه مبارک رمضان را روزه می گرفت و با اینکه در سنین پیری بودند و ضعف بسیار داشتند ، تا نماز مغرب و عشاء را به همراه نوافل به جا نمی آوردند ، افطار نمی کردند ! و شب ها تا صبح ، نماز و دعا می خواندند و بعد از نماز صبح ، مقداری استراحت می کردند و صبح زود ، برای کارهایشان آماده می شدند . (5)
شب زنده داری و تهجد امام در ماه مبارک رمضان ، وضعیت دیگری داشت . یکی از محافظان بیت می گوید در یکی از شب های ماه مبارک رمضان ، نیمه شب ، برای انجام کاری مجبور شدم از جلوی اتاق امام گذر کنم . حین عبور ، متوجه شدم که امام ، زار زار گریه می کردند ! هق هق گریه امام که در فضا پیچیده بود ، واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد که چگونه امام ، در آن موقع از شب ، با خدای خویش راز و نیاز می کند . (6)
آخرین ماه مبارک رمضان دوران حیات امام ، به گفته ی ساکنان بیت ، از ماه مبارک رمضان های دیگر متفاوت بود!به این صورت که امام همیشه ، برای خشک کردن اشک چشم شان دستمالی را همراه داشتند ، ولی در آن ماه مبارک رمضان ، حوله ای را نیز همراه بر می داشتند تا به هنگام نمازهای نیمه شب شان ، از آن استفاده کنند ! (7)
یکی از همراهان امام در نجف ، اظهار می کرد که امام خمینی در ماه مبارک رمضان ، هر روز ده جزء قرآن می خواندند ؛ یعنی در هر سه روز ، یک بار قرآن را ختم می کردند . (10)
علاوه بر آن ، هر سال چند روز قبل از ماه مبارک رمضان ، دستور می دادند که چند ختم قرآن برای افرادی که مد نظر مبارکشان بود ، قرائت شود . (11)
از کردار و رفتار ناشایسته خود ، استغفار کنید ! اگر خدای نخواسته ، گناهی مرتکب شده اید ، قبل از ورود به ماه مبارک رمضان ، توبه کنید ! زبان را به مناجات حق تعالی عادت دهید!مبادا در ماه مبارک رمضان ، از شما غیبتی ، تهمتی و خلاصه گناهی سر بزند و در محضر ربوبی ، با نعم الهی و در مهمان سرای باری تعالی ، آلوده به معاصی باشید ! شما اقلاً ، به آداب اولیه روزه عمل نمایید و همان طوری که شکم خود را از خوردن و آشامیدن نگه می دارید ، چشم و گوش و زبان را هم از معاصی باز دارید! از هم اکنون بنا بگذارید که زبان را از غیبت ، تهمت ، بدگویی و دروغ نگه داشته ، کینه ، حسد و دیگر صفات زشت شیطانی را از دل بیرون کنید!
اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان ، در اعمال و کردار شما هیچ گونه تغییری پدید نیامد ، و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقی نکرد ، معلوم می شود روزه ای که از شما خواسته اند ، محقق نشده است .(12 )
توجه ویژه ای نسبت به ماه رمضان داشت . ملاقات های خودشان در ماه مبارک رمضان را تعطیل می کرد و دعا و تلاوت قرآن و ... می پرداخت .می گفت : خود ماه مبارک رمضان ، کاری است . (1)
یکی از یاران امام ، در این باره گفته است :
در این ماه ، ایشان شعر نمی خواندند و نمی سرودند و گوش به شعر هم نمی دادند . دگرگونی خاصی متناسب با این ماه در زندگی خود ایجاد می کردند ، به گونه ای که این ماه را سراسر ، به تلاوت قرآن مجید و دعا کردن و انجام دادن مستحبات مربوط به ماه رمضان سپری می کردند . (2)
ایشان ، به هنگام سحر و افطار ، بسیار کم می خوردند ، به گونه ای که خادم شان فکر می کرد که امام ، چیزی نخورده است . (3)
عبادت و تهجد
اما توجه خاصی به نوافل داشتند و هرگز نوافل را ترک نمی کردند . نقل شده است که امام ، در نجف اشرف با آن گرمای شدید ، ماه مبارک رمضان را روزه می گرفت و با اینکه در سنین پیری بودند و ضعف بسیار داشتند ، تا نماز مغرب و عشاء را به همراه نوافل به جا نمی آوردند ، افطار نمی کردند ! و شب ها تا صبح ، نماز و دعا می خواندند و بعد از نماز صبح ، مقداری استراحت می کردند و صبح زود ، برای کارهایشان آماده می شدند . (5)
شب زنده داری و تهجد امام در ماه مبارک رمضان ، وضعیت دیگری داشت . یکی از محافظان بیت می گوید در یکی از شب های ماه مبارک رمضان ، نیمه شب ، برای انجام کاری مجبور شدم از جلوی اتاق امام گذر کنم . حین عبور ، متوجه شدم که امام ، زار زار گریه می کردند ! هق هق گریه امام که در فضا پیچیده بود ، واقعاً مرا تحت تأثیر قرار داد که چگونه امام ، در آن موقع از شب ، با خدای خویش راز و نیاز می کند . (6)
آخرین ماه مبارک رمضان دوران حیات امام ، به گفته ی ساکنان بیت ، از ماه مبارک رمضان های دیگر متفاوت بود!به این صورت که امام همیشه ، برای خشک کردن اشک چشم شان دستمالی را همراه داشتند ، ولی در آن ماه مبارک رمضان ، حوله ای را نیز همراه بر می داشتند تا به هنگام نمازهای نیمه شب شان ، از آن استفاده کنند ! (7)
توجه ویژه به قرآن :
یکی از همراهان امام در نجف ، اظهار می کرد که امام خمینی در ماه مبارک رمضان ، هر روز ده جزء قرآن می خواندند ؛ یعنی در هر سه روز ، یک بار قرآن را ختم می کردند . (10)
علاوه بر آن ، هر سال چند روز قبل از ماه مبارک رمضان ، دستور می دادند که چند ختم قرآن برای افرادی که مد نظر مبارکشان بود ، قرائت شود . (11)
سفارش های امام به مناسبت ماه مبارک رمضان
از کردار و رفتار ناشایسته خود ، استغفار کنید ! اگر خدای نخواسته ، گناهی مرتکب شده اید ، قبل از ورود به ماه مبارک رمضان ، توبه کنید ! زبان را به مناجات حق تعالی عادت دهید!مبادا در ماه مبارک رمضان ، از شما غیبتی ، تهمتی و خلاصه گناهی سر بزند و در محضر ربوبی ، با نعم الهی و در مهمان سرای باری تعالی ، آلوده به معاصی باشید ! شما اقلاً ، به آداب اولیه روزه عمل نمایید و همان طوری که شکم خود را از خوردن و آشامیدن نگه می دارید ، چشم و گوش و زبان را هم از معاصی باز دارید! از هم اکنون بنا بگذارید که زبان را از غیبت ، تهمت ، بدگویی و دروغ نگه داشته ، کینه ، حسد و دیگر صفات زشت شیطانی را از دل بیرون کنید!
اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان ، در اعمال و کردار شما هیچ گونه تغییری پدید نیامد ، و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقی نکرد ، معلوم می شود روزه ای که از شما خواسته اند ، محقق نشده است .(12 )
پی نوشت :
1ـ پا به پای آفتاب ، ج 1 ، ص 286 .
2 ـ برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ، ج 3 ، ص 90 .
3 ـ همان ، ص 89 .
4 ـ امام در سنگر نماز ، ص 83 ؛ هزار و یک نکته ، نکته ی 129 .
5 ـ سیمای فرزانگان ، ص 159 ؛ برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ، ج 3 ، ص 99 .
6 ـ هزار و یک نکته ، نکته ی 104 ؛ جلوه ای از خورشید ، ص 90 .
7 ـ برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ، ج 3 ، ص 126 .
8 ـ پا به پای آفتاب ، ج 1 ، ص 270 .
9 ـ برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ، ج 3 ، ص 198 .
10 ـ همان ، ص 7 .
11 ـ پا به پای آفتاب ، ج 1 ص 181 .
12 ـ سیمای فرزانگان ، ص 159 و 161 ؛ برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ، ج 3 ، ص 8 .
کلمات کلیدی :
» نظر